Ο Γιώργος Ιωάννου της Θεσσαλονίκης. Ο Γιώργος Ιωάννου της ποίησης. Ο Γιώργος Ιωάννου της πεζογραφίας. Ο Γιώργος Ιωάννου της διδασκαλίας. Ο Γιώργος Ιωάννου της περιπλάνησης και της μοναξιάς. Ο Γιώργος Ιωάννου της στιχουργικής. Ο Γιώργος Ιωάννου θύμα ενός αδόκητου θανάτου. Η εξιστόρηση μιας ζωής πλήρους από ήρεμη μεγαλοσύνη.
Φέτος, ένα βιβλίο. Eίκοσι χρόνια από τον θάνατό του.

Από τη γέννηση (20 Νοεμβρίου 1927), μέχρι τον θάνατο (16 Φεβρουαρίου 1985), η περιπέτεια μιας ολόκληρης ζωής που έχει διανύσει την απόσταση από τη λύπη μέχρι την αναγνώριση. Από την εναγώνια προσπάθεια αναζήτησης της αυτοπροσωπίας μέχρι την καταξίωση. Από την επίμονη και επίπονη καταβύθιση μέχρι την ακεραίωση του προσωπικού και λογοτεχνικού Είναι. Κι από κοντά, γνώμες και απόψεις ομοτέχνων και ειδικών της λογοτεχνίας. Το κοινωνικό και λογοτεχνικό περιβάλλον της Θεσσαλονίκης. Μιας ορισμένης εποχής της Θεσσαλονίκης και μιας ορισμένης εποχής της Ελλάδας, ταλαίπωρης και ταλαιπωρούσας. Ο σφυγμός του καιρού, που τον κατανόησε ο συγγραφέας και μας τον έδωσε ως πολύτιμο κοινό κτήμα.

Μια γοητευτική αφήγηση της προσωπικότητας του Γιώργου Ιωάννου είναι αυτό το βιβλίο της Έλενας Χουζούρη. Ένα παρακολούθημα της ηδύτητας, δοσμένο με την χάρη εκείνου που γνώρισε και αγάπησε τον δημιουργό και το έργο του. Δεν είναι απόδοση οφειλόμενης -έτσι κι αλλιώς- τιμής σ’ έναν άνθρωπο που λείπει από τις μέρες μας. Είναι λογοτεχνία για μια ζωή λογοτεχνημένη. Που τεχνήθηκε, δηλαδή, από την αγάπη για τον λόγο. Τον γραπτό λόγο. Βιβλίο προς βιβλίο και όχι χρόνο με τον χρόνο. Η Έλενα Χουζούρη γράφει για τον Γιώργο Ιωάννου συνομιλώντας με την παρουσία του μέσα στον καιρό και μέσα από τον καιρό. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να μην ξεχνάς. Γιατί αξίζει στον Γιώργο Ιωάννου -φέτος 20 χρόνια από τον θάνατό του- να τον γνωρίζεις διαρκώς. Θεραπεύοντας τα "πολλαπλά κατάγματα" της μνήμης.